Photos by DagEnDauw
 |
| of de fermentatio van de Wuitensbruid ... |
Zij lag daar ingebed in stilte
en wij keken machteloos toe,
hoe ook het vuur in haar verkilde,
vervreemd en van het vechten moe
als stomme vogels aan haar beddeboorden,
ons lied verstenend in de keel
besloten we met klaagakkoorden,
maar deden verder niet zoveel.
Geen mens weet wat die nacht gebeurde,
noch wat de dromende ridder dacht
die langs dravend, haar lakenplooien
bezaaide met zijn helende toverkracht.
Neen, haar lied was nog niet uitgezongen.
Vóór dag en dauw verrees zij naar aloud gebruik
en weerklinken sinds midzomernacht
opnieuw vreugdekreten uit haar buik.
Opgedragen aan mijn lieflijke geboortegrond tussen Durme en Schelde
en aan degene die haar buik met leven vulde...
- DagEnDauw -
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Lieve bezoeker,
Krabbel hier maar uw gedacht neer.
Ik kan altijd iets bijleren.
Alvast bedankt en nog een prettige dag gewenst.
- Dauw -